yok olduk..
gözlerin bir ihanetin nöbetçisi uykularýmda
aðlayýþlarýmý si mgeliyor bak kopan her yýldýz gökyüzünden
sen yýldýzlarý seyrede dur güselim
son yýldýzý bekle 32 diþinle
belki gelir beyaz atlý prensin gecelerine
bizler olamadýk azrailin peþine takýlýp can alamadýk
kalp kýrýp atamadýk yaþananlarý bir çöp konteynýrýna
serseri kurþunlara hedef tahtasý olduk
þarjör bitmedi biz yok olduk
gözlerimizin menekþeleri oldu bifiil
soldular son damlalarýnda kopan kýyametin cumasýnda
kaldýrýldý naaþýmýz yok olduk
söyleyemedik ki biz dilimizin ucundakilerini!! hep korktuk
sarýlamadýk doyasýya sevdamýza bizim gözlerimizin damlalarý oldu
nisan yaðmurlarýna tutulduk yok olduk
bizde isterdik elbet güneþin doðuþunu izlemek
bir kahvehane köþesinde sabahlarken buldular
yagmur yaðýyordu güneþi göremedik
son damlalarýna denk geldik hayatýn yok olduk...
FEYYAZ TOPAL...
Sosyal Medyada Paylaşın:
zifiri karanlık Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.