Hedefe Sürgün
Umutlarým kaldý benim.
Henüz yeþermemiþ savaþ topraklarýnda
Bebeðimin yarýsý bende,
Yarýsý esir düþmüþ.
Üzerime kan lekeleri bulaþmýþ
Sürgün bir hayata yürüyor, küçük ayaklarým.
Ýki sýnýr arasýnda sýkýþmýþým.
Hasret býrakýlmýþým doðduðum yere.
Oysa ne çok evcilik oynamýþtým
Yan komþunun kýzýyla,
Benim bebeðimin yarýsý orada kaldý
O’nun bedenin yarýsý
Þimdi kim doktor olacak.
Yaralarýmý kim saracak.
Ölüm korkusu düþmüþ yüreðime.
Oysa ölüm korkusu nedir bilmedim ben hiç
Bir akþam çýkageldi bacadan, bir havan mermisiyle.
En son kaç kardeþ kaldýk hatýrlamýyorum
Gözlerimi açtýðýmda
Acý bir feryat düþmüþtü analarýn yüreðine.
Biz yollara düþmüþtük.
Kaçýyorduk kimden,
Kaçýyorduk kendimizden,
Kaçýyorduk seçtiklerimizden.
Henüz seçme hakkým bile olmadý benim
Elimde yemek için dilendiðim neferim.
Annem korkma kýzým dedi titreyerek.
Öylece baka kaldým,
Önümde yýðýlýp kalan adama
Bir oyun sanmýþtým yaþamý.
Oyun sýrasý belki bize gelmiþti
Birleri savaþçýlýk oynuyordu
Bizler figüran,
Gönlümüz hep hicran
Yaralarýmýz daðlanýr her an
Yaralýyýz yardan
Yavan hayattan.
Yavan bir hayattan yalan bir hayata sürüklenmekteyim.
Kim öle kim kala
Yaþamak bir mucize bu diyarlarda.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.