ANNE
Çare oldun umut oldun kullara
Acýlar içinde dardayým anne
Aðlayarak baktým giden sallara
Yaktým ciðerimi hardayým anne
Sen iyi bilirsin ana yokluðunu
Yaradan gösterdi sana yokluðunu
Saygý sevgi hürmet çokluðunu
Anlatýr durursun kârdayým anne
Nasýl sevdiðimi bilmez misin sen
Akan gözyaþýmý silmez misin sen
Çaðýrsam düþüme gelmez misin sen
Üþüyorum sensiz kardayým anne
Kýrdýlar dallarý güller ayrýldý
Gönlüne girecem yollar ayrýldý
Öpmeden elini kollar ayrýldý
Biterse hasretlik ordayým anne
Yüreðimde seni dinliyorum ben
Nice dertler aldým inliyorum ben
Þimdi daha iyi anlýyorum ben
Bilsen þu halimi zordayým anne
Anneler gününde kaybettim seni
Nasýl býraktýn da terk ettin beni
Ölmeden topraða verdim bedeni
Ateþler içinde çordayým anne
Masada ki resmin tesellim oldu
Baktýkça yüreðim hüzünle doldu
Görsen þu evladýn saçlarýn yoldu
Halimi görmezsin kordayým anne
Ýçimde sýralý bin bir derdim var
Hiç kimse olmuyor dertlerime yâr
Sende gittin dünya baþýma dar
Aþýlmaz bir çetin surdayým anne
Acep ne söylerim hasta babama
Sevecen edepli usta babama
Nasýl kýzacaktýr yanlýþ çabama
Enkazlara dönmüþ hurdayým anne
Sende gördüm vatan millet aþkýný
Olamaz hiç böyle gönül düþkünü
Sen özlemez misin garip þaþkýný
Irakta deðilim burdayým anne
Zeki Tombul seni özledi anne
Arar sorar diye gözledi anne
Vurdu kör nefsini düzledi anne
Mezarým baþýnda yardayým anne
ZEKÝ TOMBUL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.