Aþkýmýz bir son mu?
Uçurum mu?
Durup durup dirilen bedenim,
Bu sorularla dolu hep..
Yarýným var mý ?
Yok mu?
Gidip duran hayatým,
Bunlarla hüzünlü hep..
Ben büyük çýnardým aslýnda..
Ya da küçük bir pire..
Olaðanüstü olaylarý yaþayan,
Bir prensestim..
Belki de masallardaki pamuk prenses gibi..
Bunlarýn tam tersine bir hiçtim..
Koca bir hiç..
Yaþamayý bilmeyen,
Sevmeyi bilmeyen..
Kýymet bilmeyen,
Elindekiyle yetinemeyen,
Koca bir hiç..
Umarsýzca davranýþlarým,
Hayata kadeh kaldýrýþým,
Hergün bir kötüye yeni kötülükler eklemem,
Hep bu yüzden..
Hatýralarýmý yaþayamamam,
Anýmý deðerlendirememem,
Kendimi beðenmiþliðim,
Hep bu yüzden..
Sevdama sevda biçmem,
Kalýbýma kýlýf uydurmam,
Cesedime kefen dikmem,
Hep bu yüzden..
Küçük sevdalar yaþamam,
Kaçamaðýmda yakalanmam,
Hayatý öðrenmeden, bilmiþ gibi yapmam,
Hep bu yüzden..
Küçüðüm o yüzden..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.