MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

YENİÇERİ
ekremsama

YENİÇERİ




Yeniçeri askeri, Osmanlý’dan yadigâr,
Kurmuþtu bu ocaðý, Murad Hüdavendigar.

Bu askerin en büyük dayanaðý uhuvvet.
Uhuvvetle katýldý, kuvvet üstüne kuvvet.

Dünyanýn gözleri bu askerlere çevrildi,
Güçlü devletler bile, önlerinde devrildi.

Müslüman’ca olurdu yapýlan her hareket,
Hak yenmezdi ve sonuç, sonsuz bolluk bereket

Mehterle coþarlardý, sonra gayret ve zafer,
Zafere doyurmuþtu, halký bu aslan nefer.

Þecaat cesaretle dopdoluydu her biri,
Cihat ruhu taþýrdý, o günkü yeniçeri.

Geçmiþlerse yürüyüp, üzüm bahçelerini,
Yenmiþse öderlerdi, asýp akçelerini.

Osmanlý güç kazandý, yeniçeriler ile,
Bu orduyla girildi her beldeye her ile.

Ýstanbul’u onlarla, fethetti Sultan Mehmed,
Bu askeri övmüþtü, Resulümüz Muhammed…

Cesaretle yürüyüþ, zafer hep þatafatlý,
Sura bayraðý böyle dikmiþti Ulubatlý.

Yavuz, Sina Çölü’nü, bu askerle aþmýþtý,
Kanuni Viyana’ya bunlarla yaklaþmýþtý.

Rüþvet virüsü sýzdý, bozdu girdiði yeri,
Artýk yeni girenin, eksikti kariyeri.

Yavaþ yavaþ kokular gelmeye de baþladý,
Alýþýlan zaferler, iyice yavaþladý.

Yeniçeri gözünü çevirdi içeriye,
Zor görünce cepheden kaçar oldu geriye.

Þimdi artýk elinde silah olan bir zorba,
Ýsyan için bahane mi yok mesela çorba...

Sefere çaðrý için çalýnsa bir borazan,
Ýsyankârlýk ruhuna girmiþ kaldýrýr kazan.

Haraç istiyor, kelle istiyor, hem ne kadar?
En baþýnda sadrazam, kaç kelle sýrada var?

O gün laiklik yoktu, bahaneydi þeriat,
Þeriat kalkanýyla, iþlenirdi þenaat.

O devrin medyasýydý, çýkarcý birkaç kiþi,
Zorbalarý kýþkýrtmak idi bunlarýn iþi.

Siyasete girerek, menfaat pekiþtirir,
Padiþahý devirir, iktidar deðiþtirir.

Müþteki onlar kadý onlar cellât da onlar.
Yalnýz deðil sarayda sadýk bendeleri var.

Millet yýlmýþ her kirli taþýn altýnda asker,
Korkudan dile gelmez yedikleri herzeler.

Deve havutla gitse, görmezden gelinirdi,
Hesap sormak ne mümkün, dosyalar silinirdi.

Sefer mi, savaþmak mý, zorbalarý tümden sil,
Ellerinde silah var, laf söylemek ne kabil?

Dünya medeniyette dev adýmlar atarken,
Düþleri kelle almak, gece gündüz yatarken.

Eski yurtta kaç devlet kuruldu bölük pörçük?
Býçak geldi kemiðe, yetti bunca kötülük.

Zorba aðalarý ki, rütbeleri general,
Ortalama kýrk yýlda bir yaptýlar ihtilal.

Sultan Mahmut eliyle kazýndý zorba kökü.
Almasýný bilene, ibret dolu bir öykü.

Yürüdü bütün millet, tuttu linç etti bir bir,
Dümdüz oldu askere ait olan her kabir.

Zorbanýn kökü söndü, bu olay büyük hayýr,
Rabbým milletimizi zorbalardan sen kayýr.


www.ekremsama.com
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.