ben ağlarım ötelerde!..

mevsimler mi deðiþti ne buralarda
çöl sýcaklýðý düþerken Okyanusa
kumsalýn koynunda insanlar
maviliðe kanat açmýþ martýlar
ve ben yapayalnýz ortalýklarda
ecel terleri döker kimsesizliðim
ufka bakarken saçlarýn savrulur
her telinde memleketim görünür
bayraðým dalgalanýr nazlý nazlý
ben aðlarým ötelerdeki yalnýzlýðýma
ah memleketim nerelerdesin sen?!..

bakmayýn bana öyle yabancý yüzler
ben hüzünlere belendim
bahar mevsimi neþe saçarken Okyanusa
hýçkýrýklarým depreþti deniz mavisinde
Okyanus nasýl durgun, sessiz sessiz
sanki benim dertlerimde bana yanar
suskunluðu düþlerimde yelken açarken
derin sancýlar yüreðime ok ok saplanýr
yokluðun hayat damarlarýmý keser
binlerce gülücükler ortasýnda ben kimim?!..
memleketsiz, sevgilisiz kalmýþ sol yaným
cansýz beden yorgunluðunda hüzünlerim...

sesin düþse ta buralara kadar, serinlesem
vurgun yemiþ gönlüm
garip kalmýþlýðýmý unuttursa
yuvasýz kuþlarýn sersemliðinde dolaþmasam
ne zormuþ yürek yalnýzlýðý
el uzattýðým ellerime ne olur tutunsan
hayattan býkmýþlýðým ters-yüz olup
sen de yeniden dirilsem sevgilim!..
Sosyal Medyada Paylaşın: