ANAMA
ANAMA
Benim garip anam kuþ gibi hafif yüreði
Bizim için çarpmaktadýr daimi
Eziyetlerimize katlanýr nice yýllardan beri
Etmeye çalýþýr bizi tehlikelerden beri
Heyhat bilemedik bunu, gaflete daldýk
Büyük hata eyledik isyan içinde kaldýk
Artýk ona ihtiyacýmýz yok sandýk
Zaman gösterdi ki bu konuda aldandýk
Teþekkürümüz bumu olmalý o’na
Bizi karnýnda dokuz ay taþýyana
Nedir bizi teþvik eden isyana
Baþkaldýrtan o mukaddes insana
Sonra kalbim burulur piþmanlýklarla
Affýný isterim ben intizarla
Merhametin çok geniþtir bu itibarla
Beni affet ve þefkatle kucakla
Sana kalkan eller kýrýlýr orada
Senin duaný alanlar kalmazlar darda
Sana söz veriyorum burada
Öf bile demeyeceðim bir daha
Ýhsan POLAT 13.05.1992 Ýspir
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.