ANNEM

Kalbimde ki yerin o kadar derin,
Hiç bir zaman dolmaz orada yerin,
Deryadan büyüktür bendeki sevgin,
Nasýl denilir sen dündün be anne.


Gönlümde parlayan en büyük ýþýk,
Bulursun kendini orda yapýþýk,
Böyle erken gitmen almaz yakýþýk,
Sen üstüme doðan gündün be anne.


Gün geldi yemedin bize yedirdin
Sen yýrtýk gezerken bizi giydirdin,
Hasta olduk ölümlerden döndürdün,
Çýrpýndýn yaþamdan döndün be anne.


Göstermedin bize kendi hüznünü,
Ýçinde yaþadýn kötü gününü,
Bize karþý güleç tuttun yüzünü,
Kan aðlasan bile güldün be anne.


Bizim için harcadýn onca yaþý,
Merttin tuttuðunda kýrardýn taþý,
Her zaman piþirdin en güzel aþý,
Bizim için yokluk gördün be anne.

Kim derdi o günler mazi olacak,
O güleç ay yüzün bir gün solacak,
Ben mi idim senden ayrý kalacak,
Bizi öksüz koyup öldün be anne.
Sosyal Medyada Paylaşın: