VERİN BANA
Yüz üstü býraktý ondan yastayým
Koymayýn ölüme söz verin bana
Kalmadý dermaným aðýr hastayým
Çýralý bedenim köz verin bana
Çekemedi kimse benim nazýmý
Kara kýþ eyledin gönül yazýmý
Anlatayým size alýn yazýmý
Telleri söylesin saz verin bana
Ýþte gidiyorum sefa sürmeden
Nazlý yâr döþüne elim sürmeden
Dostlarým topraða beni sürmeden
Murada erecek haz verin bana
Gençliðim tükendi vallah onmadým
Çok ayazlar gördüm yine donmadým
Yerim hazýr daha kabre konmadým
Görmesin gözlerim toz verin bana
Yâr senin gözünde deðersiz pulum
Düþmüþüm yollara sýrtýmda çulum
Bu kadarda olmaz bende bir kulum
Yanýyor yüreðim buz verin bana
Dost evinden baþka kapý çalmadým
Yolcuyum ey dünya sana kalmadým
Mecnun gibi yandým murat almadým
Yarama basacak tuz verin bana
Zeki tombul gider yâr diye diye
Çok bekledim yârim var diye diye
Cehennemden korkar har diye diye
Huzura çýkacak yüz verin bana
ZEKÝ TOMBUL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.