Çocuktum... Rotasý olmayan gemilerin En iyi kaptaný bendim Kýyýya varmak deðil Yüzmekti bütün derdim. Çocuktum Yalnýzlýðý Enginler de öðrendim.
Þimdi Baktýkça beyaz sayfalara Gemilerim yüzüþür Yürek okyanusunda Kaðýttan gemilerim Yükü aðýr kendi zayýf Hedef büyük yol uzun Fýrtýnalý tek miþ gibi Yüzüþen gemilerim Þimdi kim bilir Hangi çocuðun ellerinde Kýyýlarý aramakta Hangi engin denizlere Yalnýzlýklar taþýmakta Kaðýttan gemilerim Dalgalar da savrulmakta.
Çocuktum Kaðýttan gemilerim vardý Bir leðenin içinde Bir oyun bir eðlence Bir hayalin içinde Þimdi kýyýda yüreðim Hayalim, umudum, ezberim Yüzüþen gemilerim.
Kübra Yurtbaþý/(1986-Amasya)
Sosyal Medyada Paylaşın:
omeyra Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.