Vur beni yerden yere, býktýr hayattan sen uðraþtýkça baðlanýyorum. Yýk duvarlarýmý savur açýklara , ayýr sevdiðimden Sen uzak ettikçe ben seviyorum. Fer býrakma gözlerimde, al tüm ýþýltýsýný Sen aðlattýkça ben büyüyorum. Ey köþe bucak peþimdeki , kader... Sen geç ben senden geçmiyorum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
aysegul_90 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.