Karanlýðýn girdabýnda Ýnleten baðrýþmalar.. Dudaklarda bir terennüm, Dönüþür hengameye, Aðlatýr, inletir / Söyletir ve dinletir… Yaðmur düþlerinde büyür, Karanlýk boðulur. Bütün ýþýklarýmý kapadým, Sensiz ýþýk neyler bana/ Yaðmur duasýnda ellerim, Yükleyin tüm günahlarý_ Ebabillerin ayaklarýna. Toplayýn tüm ýþýklarý Yýldýzlarýn kanatlarýndan, Ýstemiyorum yýldýzlarý gecelerimde Þimdi senden bana kalan Bir buruk hicran… Caddeler sokaklar ýslak, Dolaþýyorum ruhunda Ýstanbul’un Bir yýldýz daha kaydý geçen gün Ne geniþ kucaðýn var toprak Ne de büyük kollarýn/ Gözyaþlarým suladý seni --ama yetmedi— Þimdi yoksun bu þehirde, Bu ev sensiz ýpýssýz Sokaklar sakinmi þimdi / Artýk herkes yalnýz Hatýralarýn kalacak bu þehirde Anýlarýn canlanacak her köþede. Eller semaya açýlmýþ, Dillerde dualar, aminler_ Sende git can kuþum- Sende git artýk… Güneþ damlýyor yüreðime *( kurutuyor gözyaþlarýmý))* ‘’Ýstanbul’a dönerken yolculuk esnasýnda yazdým bu þiiri’’..__17-04-2008__
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yalnız Süvari MEXELİNA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.