Tükenen sevginin sahibine döndü adým Kimdi ki o zaman Yüreðinde büyüttüðü yangýna kendini atan Zemheri içinde Hoyrat bir dað gibi büyüyen gecelerde Hem de öyle masum deðildi hava Kasýrgalar, Savrulmuþ hüzünler kokardý Lambalarýna küsmüþ sokaklar üþürdü
Düþlenmiþ gülmelerden uzak Ýçimde aðlayan iki göz Kavruk dudaðým tebessüme hasret
Býrak beni kendi dünyama Karalama çizdiðim resmi Dökmüþ zaten her aðaç yapraðýný Aðlayan bir müzik var yanýbaþýmda
Baþkasýna yazdýðýn gibi Yazayým sana Anýmsama beni,adýmý anma...
Sosyal Medyada Paylaşın:
yaşamakgüzel(?) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.