ZİNDANLARDA BIRAKMA BENİ

sizden ayrý geçirdiðim her günüm
acýlarla dolu
yokluðunuzda doldu taþtý acýlarým
yoklugunuzda anladým yanlýzlýðýmý
çaresizliðimi
her günüm zehir oldu
bir gün yüzü göremedim
içimde unutmam imkansýz acýlar oldu
küçüklüðümü özledim
yorganýn altýnda aðlayýp uyuduðum,
sonrada herþeyi unuttuðum günlerimi özledim
sizden ayrý ðeçirdiðim her günüm zehir oldu
sevda yelleri çebuk gitti baþýmdn
yerine unutulmasý imkansýz acýlar kaldý
þiddet korku dolu günler kaldý
siz de anlamýyorsunuz ya
evladýnýzý ben kime diyeyim derdimi
nerdn çýkmýþ bu eti senin kemiði benim lafý
anlam veremiyorum
sen bakmalara kýyamazken
el her iþkenceyi yapýyor ve sen ses çýkarmýyorsunya
artýk sevgindn anneliðinden ailemden
þupem var
neden beni alýp çýkarmýyorsun bu zindandan sen
beni dipsiz kuyulara atýp üstüme bir taþ koyuyorsun
neden nden
anlamýyorum yüreðim kanýyor içim cýyor caným yanýyor
her þey geçiyor sözü yalan
geçmiyor hiç birþey geçmiyor
yüreðimde saklý duruyor
içimi zamanla kemiren bir kurt oluyor
beni bitiren yok eden
sana bir söz söylþeyeyim
aðaçlar ayakta ölür bilirmisin insanlarda
ayakta ölüyor
yüregindek idrt onlarý öldürüyor
ya ölümümü seyret yada gel al beni bu zindandan lütfen
ya sen öldür beni yada burda býrakma beni
Sosyal Medyada Paylaşın: