Karanlýðýn kollarý sarmýþ ruhumu Bilinmez bir kahýrda yürüyorum Yalnýz biri olduðum aklýma geldiðinde Ne kadar aciz olduðumu hissediyorum
Mecazlý sözcükler aklýmýn duvarlarýnda Anlamaya çalýþýyorum ne izah ediyor diye Aklýný kaybetmiþ biri gibi Deli olduðumu hissediyorum
Evimde tahta penceremin önünde Kýrmýzý yanaklý maskotum Hatýrladýkça bir iç çekiþ benliðimde Ne çok özlem duyduðumu hissediyorum
Sosyal Medyada Paylaşın:
Aslıhan KAHVECİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.