Canýmýzdý her zaman, evimizin direði Evlatlarým diyerek, atýyordu yüreði Her þeyi o öðretti, anneliðin gereði Sen boynumuzu büktün, yýktýnda gittin Anne
Dünyamýza ýþýktýn, parlayan ay, güneþtin Çocuklarýna anne, Babama güzel eþtin Bilene vefalý dost, sevilen bir kardeþtin Sen yeryüzünde tektin, çektinde gittin Anne
Bekledin hastayken biz, sabaha kadar baktýn Yýlmadýn çalýþtýrdýn, altýn bilezik taktýn Sevdin bizi yar gibi, yüreðimize aktýn Önce fidaný diktin, söktünde gittin Anne
Ýnan senin yokluðun, deli divane etti Sensiz geçmiyor günler, gecelerimde bitti Düþlerime geldin ya, iþte o bana yetti Aklým peþine taktýn, çýktýnda gittin Anne
Kollarýný açsanda, kucaklasan özledim Gelmezsin bile bile, yollarýný gözledim Anýlarý külledim, yüreðimi közledim Evimize kor döktün, yaktýnda gittin Anne
NÝL SARP 7.MAYIS.2009 ANK
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nilüfer Sarp Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.