ayıp

AYIP
Ilgýn -1995


Bazý þeyleri deðiþtirmek
Gönlümce biçimlendirmek istedim de yeniden
Uyardý uyaran, incitmeden

“Ay dost, lütfen
Olmaz öyle þey, deme
En olmaza bile
Aklýnýn reddettiðini gönlüne sor
Unutma
Kadir-i mutlak kayýt altýna alýnmaz
Duymadýn mý olmaz olmaz”

Dondum kaldým öylece, þaþkýn
Tek bir zerreyi bile deðiþtirmeden

Yeniden baktým
Ýçten dýþa, baþtan sona
Gördüm ki onbirinci boyuttan
Her yapý, her canlý, her oluþum
Varlar ve yoklar
Her doðum ve ölüm olaðanüstüydü
Mükemmeldi
Her þey, öylesine gerekli, öylesine ki
Vazgeçilmez
Olmazsa olmaz
Sonralar için, var ve yok, olduðu gibi kaldý

“Eser müessire delildir”
Elbette elbette
Ya ilahi
Sözüne söz katmadým
Hem utandým evvelimden, isteklerimden
Yerindim cehaletimden

Ayýbý ayýplamak-meðer ne-ayýp
Bilmem gerekirdi
Kesinkes
Sen abes yaratmadýn

Arýnabilse gönüller kinden, nefretten
Beyinler kör cehaletten
Gecede gündüzde, aralýksýz
Dört mevsim gün beyazý, yediveren
Atlas kefen giyinir de-yaþarken-insan
Olurmuþ insan-sýrf sevgiden
Sorularla cevaplarý yokluða karýþýrmýþ
Evren çapýnca
Mecmu al Bahreyn-yani
Ýki deniz bir olurmuþ-sakin
Öyle ki var ve yok ayný þey
Neyse o
Ol denilmeden ilkin

La mekânda donmuþken zaman
Varlýðýn külliyen rahmet olduðu
Sevgiyle bir olunan yerde
Söze þiire ne gerek

Farký yoksa-yaþarken
Dünyanýn ahiretten
Cehennemin cennetten
Ezeli ve ebedi
Ýnd-i ilahide olmadýðý gibi

Maksat hâsýl olmuþsa
Söyle, can dost söyle
Þýha ne
Mire ne gerek
Söze ne
Þiire ne gerek
Söze þiire ne gerek

Sosyal Medyada Paylaşın: