Hangi gece beni var edebilir ki Hangi güneþ benim için doðar Gökyüzündeki kara bulutlar Bir de deli gönlümde fýrtýna Gözlerimde saðanak yaðmur var Yüreðimde sýra sýra acýlar Senden baþka Hangi ormandaki avcý beni yaralar Soðuk esiyor yüreðimdeki rüzgarlar Sessiz ve sensiz dolaþtýðým sokaklar Kabullendim artýk yokluðuna Söylesene Ben kimi sevebilirim seni sevdiðim kadar Vazgeçtim çoktan kendimden Hele vazgeçemem dediðim senden Nelere dayandý bu can Sensizliði de dayanacak inan Konuþabildiðim duvarlarým Çektiðim acýlarým Gecede saklý firari korkularým Gizleniyor yýkýntýlarým, Sen’li caddelerimde Yürüyorum yorgun yüreðime Yetiþemiyorum dilsiz düþlerime Susuyorum SUSTUKÇA BOÐULUYORUM...! sýdýka emek
Sosyal Medyada Paylaşın:
kader_48can Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.