Dipsiz bir kuyu bu yalnýzlýk, Çekiyor beni içine suskunca, Kimselerim kalmamýþ beni anlayan, Sevenim hiç yokmuþ beni, Sende bile ben hiçmiþim, Hani nerde iyi günümde yanýmdakiler, Yoklar kötü gün olduðu için.
Ýçten içe tüketiyor beni sensizliðim, Dayanýlmaz acýlarda kývranýyorum, Soðuk odamda yapayalnýzým yine, Kahretsin yine neden aðlýyorum. Kim ah etti kara gözlerime, Ben düþüyorum bucaksýz yarlardan, Kucak açtým senin yerine ölüme, Acýmtýrak bir intihar yokluðun, Acýyor dudaklarýma sürülünce, Ben zaten sürgündüm sevgili, Dünyaya geldiðimden beri gözlerine,
Yoksun, duymuyorsun, ses vermiyorsun. Yeter artýk anlatýlanlarýn hepsi hikâye gelir. Nedir bu saçlarýmdaki kara kýþýn beyazý, Sen bilmezsin ama yaþayan bilir, Üþütünce kimsesizliðin ayazý.
Susun, konuþmayýn, kesin dilinizi, Bilirim birkaç kiþi aðlar ardýmdan, Bilirim sen bile kýyamazsýn gözyaþlarýna, Zaten yalnýz anam aðlar bensiz kaldýðýna, Babam bile fark etmez yokluðumu, Zaman geçtikçe alýþýr ne de olsa, Elbet o da unutur oðlunu...
Þimdi þiirleri sürüp aþkýn þarjörüne, Kafama ansýzýn sýkasým var, Ellerimden bir son þiiri düþünce, Sensizliði sarýp cýgarama yar, Bu þehir gibi yakmak var kor ateþlerde, Hoþ Neron olsam kaç yazar, Anlar mýsýn bendeki kýymetini, Kimseler anlayamamýþ bunca sene, Sen beni hiç sevmedin ki, Küçük bir oyuncaktým aþkýn ellerinde, Ben sende bir hiçtim sevgili, Koskoca hayat gibi hiçliðin ötesinde
Kimsesiz geldim gidiyorum kimsesiz, Bir yanýmda þeytan uðraþýr benimle, Bir yanýmda melekler þükürlerde, Ben arzu doluyken sevdalý ölümlere, Unutmam deme bana sakýn, Seviyorum deme, yalan söyleme, Sen çekmiþtin tetiðini bakýþlarýnýn, Sevsen beni, anlasan, bu ölüm niye, Ben alýþýðým usulca gitmelere,
Þimdi sensizliðin oyununda oynuyorum, Yalnýzlýk baþrolü bana verdi yine, Tükeniyorum gün geçtikçe tükeniyorum. Kalmayýn istemiyorum hiç birinizi, Kapatýn aþkla bakan o güzel gözlerinizi, Býrakýn beni bu kuyunun en dibinde, Kimseler bilmesin cesedimin yerini, Bilmesinler senden gittiðimi sessizliðimle, Söyleyin þiirlere anmasýnlar beni.
Karanlýklar uzanýyor uzun uzadýya, Yokluðuna çarpýp, Sesim yine bana dönüyor geri, Canýmý yakýyor artýk bu yoksunluk, Bir yaným eksik sensiz, bir yaným tutuk, Biz delice severken birbirimizi, Yalancý sevdalarýn kurþunlarýyla vurulduk. Bir perde indi gözlerime, göremiyorum seni, Ben bende deðilim sevgili, Herkes unutsun beni, söyle unutsun, Kimse öðrenmesin bu kuyunun yerini, Sen de mutlu ol benim için, Karanlýkta açan tüm çiçekleri topladým ben, Masum bir çocuk gülüþünde yaþasýn siluetim, Þen þakrak oyunlarda hatýrla beni zaman zaman,
Ve sen fazla uzatma beni anýmsamalarýný, Unut beni, geçme bu kuyunun yanýndan. Yüreðine gerçek sevdalarýn izini býrakýyorum, Anlayacaksýn baþka sevdalar pembe bir yalan, Bana sensizliði yaþadýðým bu an haram olsun. Silinmediðim sürece bu mýsralardan, Seni yazmayý unutmadýkça ben yaþýyorum. Gel gör ki sevgili, farkýn kalmadý iyi gün dostundan, Hani nerdesin, seni neden göremiyorum. Neden sonumu gösteren saatlerde durmuþ özlemlerim, Hadi al git hayalini benden, çek gözlerini gözlerimden, Git sevgili git ki ben huzur içinde öleyim.
BAKI EVKARALI Sosyal Medyada Paylaşın:
bakican. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.