Mardin Destanı

Bugün keyfim yok dostlar, kalbim aðrýyor
Ýnsanlýk ne tarafta, biz ne yandayýz?
Uzanmýþ yüz üstüne, çocuk aðlýyor
Ýnsanlýk ne tarafta, biz ne yandayýz?

Biz böyle mi doðmuþtuk, fani dünyaya?
Duygularýmýz bitmiþ, yok olmuþ baya
Ne saygýdan eser var, ne kalmýþ hayâ
Ýnsanlýk ne tarafta, biz ne yandayýz?

Bu kadar cana kýyan insan sureti,
Çocuklarý yetim koyan, insan sureti
Aç iken kana doyan, insan sureti
Ýnsanlýk ne tarafta, biz ne yandayýz?

Akþam oldu bak yine, karanlýk bastý.
Dayanýlmaz bir acý, bu nasýl yastý?
Önceden hesaplanmýþ, vahþetin kastý,
Ýnsanlýk ne tarafta, biz ne yandayýz?

Töre bu mudur bu mu, hak ve adalet?
Suçuna kýlýf hazýr, sorsan “ihanet.”
Bil ki bundan sonrasý, hepten sefalet.
Ýnsanlýk ne tarafta, biz ne yandayýz?

Þairim bu destanýn, kimdir yazarý?
Kazmalar kazamadý, bunca mezarý
Can pazarý oldu ya, düðün pazarý.
Ýnsanlýk ne tarafta, biz ne yandayýz?

(6 Mayýs 2009)

Tayyar Yýldýrým

Sosyal Medyada Paylaşın: