Nasýl bir sevdaysa yalnýz býrakýyor her seferinde gecenin en karanlýðýnda sessizliðin top oynadýðý odada yalnýz býrakan bir sevda bu inadýna býrakmýyorum bende onu kalsýn diye yalvarýyorum eteklerine yapýþýp kalýyorum gözyaþlarýmý ona siliyorum ve o da inadýna yalnýz býrakýyor bu sessiz þehrin kulak delen çýðlýðýna sabah olmuyor; o olmadan nasýl bir sevdaysa iliklerime kadar üþürken içimdeki ateþi söndüremiyor artýk gözyaþlarým cama yapýþýp kalýyorum yaðmayan yaðmurlar camdan süzülüyor aptalým ben nasýl bir sevdaysa kendimden nefret eder oldum nasýl bir sevdaysa bu SONU ÝPTE BÝTECEK BÝLÝYORUM...
Sosyal Medyada Paylaşın:
serseriym suzan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.