GİDİYORUM

Kýþ...
Hava eksi otuz.
Soðuk kapýda.
Erzurum’da
Sýcacýk odamda
Üþüyorum.

Dýþarýda müthiþ bir tipi...
Savururken kar tanelerini ,
Gözler bir avuç gün ýþýðýna hasret...
Biliyorum...

Oyuncaða, sevgiye yoksun
Acýlý, ürkek, þaþkýn
Yürekler...
Ama yine de
Neþeli çocuklar
Görüyorum...

Köyünü ana bilmiþleri
Ýnekleri, koyunlarý, keçileri
Uçurum misali yollarý
Tam konuþmasa da dilleri
Gitme diyen kýzlarý
Duyuyorum.

Ufalanmýþ yüreðimi,
Avuçlarýmdan býrakýyorum,
Arkama baka baka
Gidiyorum...

Taþý, suyu, topraðýyla
Memleket havasý ala ala
Yeni umutlarla
Dönüyorum...





Sosyal Medyada Paylaşın: