Çocukluðum zaman aralýklarýnda Elma aðaçlarýndan çiçekler devþiren bir yüz Kar mý yaðmýþ daðlarýn yarasýna Ne kadar hýzla geçmiþ zaman Gözlerimiz kamaþsa da Hepsini unutmuþuz
Gecesi uzun süren bir kaderdi yaþamak Sürgün kapýlarýnda Ay þafaða ne kadar yakýn olsa da O kadar uzaktaydý hayat Taþlý yollarda yürümüþ Çokça yorulmuþuz
Yüreðimde toplanmýþ bütün acýlar Neden sonra yollarýn arasýndan Kaybolmuþ eski adresler birer birer Deli bir rüzgâr esip geçmiþ de Yapraklar gibi savrulmuþuz
Þimdi bu serin gecenin gölgesinde Ölümün kapýsýnda yorgun bir süvari Heybesinde bir avuç toprak Aya ve yýldýzlara son defa bakarak Bir gülü kokluyor son bir umutla
Geçiyor dediðimiz zaman bitmiþ aslýnda Þimdi bir ýhlamur dalýnda Yorgun iki serçe Kim duyabilir ki seslerini Kim kaldýrýr baþýný göðe doðru Yýldýzlarý çoktan unutmuþuz
Mustafa ÖZÇELÝK Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Özçelik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.