HAYALİNLE YÜRÜRKEN
Karanlýk bir gecede,hayalinle yürürken
Cennetin bahçesinde;sana gül uzatýrken
Melekler kýskanmýþtý,tebessümle bakarken
Nasýrlý ellerimi benlerine sürerken
Suna boylum öndeydin ben arkandan bakarken
Sallanan servi boyun,yüreðimi yakarken
Senin o bakýþlarýn,libasýmý terletti
Kevserden yudumlarken;yüreðim serinletti
Sýratýn dönüþünde,diþ biledi zebani
Dediler Solmaz gelmiþ;düþürün bu yabani
Çelme taktýlar bana,baþ aþaðý gidince
Býrakma beni dedin,sesin bana gelince
Elime geçiverdi,cehennemin odunu
Zebaniler daðýldý,kýrýldý çoðunun burnu
Sevdamýn hevesiyle;üfürdüm o korlara
Korlar hep sönüverdi,gül olunca yollara
Elin elimde tuttum;aþkýn ile mest oldum
Bu dünyada olmadýn,hayali gölgen tuttum!..
…..M.Sýddýk SOLMAZ…..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.