Bir kuþ kanadýnda , tüyden hafif buseler taþýrdý yürek yüzünü dönmeden önce geceye
bir içimlik suydu sabah meltemi okþarken tenini çiy olur düþerdi yýldýzlar çiçeklerin gözlerinde munis bir gülümseme bereketli yaðmurlar sonrasý toprak sevinci gibi kokusu gelirdi
çatlarken dudaklar suya kanmadan albenisini kaybeden hangi ahenkti ýþýklarda yansýmýyor artýk durgun sularda sönen bu kaçýncý renkti
bir mevsim daha kaydý göðünden kara gölgeler düþerken gençliðinin üstüne ardýna bakmadan uçtu göçmen kuþlar hayal meyal kaldý aklýnda mutluluktan sarhoþ naðmeler þimdi ýrak diyarlardan dönen yankýlarda duyuyorsun yitirdiðin sesini
güneþ küserken yüzüne varsýn hüzün mevsimleri getirsin rüzgarlar zamanýn gemisi salýnarak ayrýlýrken limandan aldýrma dön yüzünü daðlara ve zirvedeki aný yakala ödünç sevgileri yükle rüzgarlara bir dilek tut , el salla kuþlara yenilen... yeni resmini çiz bulutlara bir öykü koy gönlüne ve sesini dinle umudun tut elinden þafaðýn ................................dal ufuklara!...
Fergül 29.08.2006 Sosyal Medyada Paylaşın:
Fergül Sonhazan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.