İNSAN GENÇ İKEN
ÝNSAN GENÇ ÝKEN
Gençken insan kaný deli oluyor
Ne de çabuk inanýyor yalana
San ki bir ilkbahar yeli oluyor
Kapýlýp gidiyor el sallayana
Üzülüyor sonra aklý erince
Hayretler ediyor yuttuklarýna
Mütalaa edip þöyle derince
Piþmanlýk duyuyor yaptýklarýna
Lüzumu yok artýk öðretilerin
Bizler hayat okulunda okuduk
Kýymeti kalmadý beklentilerin
Acýlarla geleceði dokuduk
Ýçinden kin sýzan ifadeleri
Süslü maskeleri örtemez artýk
Hakkaniyet dýþý iradeleri
Samimiyet listemizden çýkardýk
Nazik bir zemin de bulunuyoruz
Eskiler ara sýra yoklamaktalar
Bazen tedbirsiz yakalanýyoruz
Onlarý tekrara zorlamaktalar
Akrep kadar sinsi olsa da þüphe
Eskiden beridir yaþadýklarýmýz
Elbet kulaðýmýza olmuþtur küpe
Ýyiden iyiye ders aldýklarýmýz
Yaþanan her olay tecrübe ekler
Kýrýlýp dökülen geride kalýr
Bilemeyiz bizi ne sürpriz bekler
Bize ne getirir bizden ne alýr
Hasarý oldukça fazla muhakkak
Gençlikte bilmeden yapýlanlarýn
Ama artýk onlarý unutarak
Ýbretle yoðurmalýyýz hamurunu yarýnlarýn
Ýhsan POLAT 08.05.1997 Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.