Sensizliðin zamanýna düþtü gölgem
Güneþ uçurum kenarlarýma teðet geçerken
Her katre sallandý upuzun kirpiklerimde
Týnýsý kaybolmuþ yapraklarda mýrýldanýlan
Hiçliðin türküsüyüm ben
Sendelendim acuze bir yaprak gibi deprem vakitlerimde
Düþler beledim zamaným sýrtýna vurduðum beþiðinde
On dördünde ay düþtü zifir bir geceden
Asýr asýr diyarlarda söylenilen
Sevdanýn türküsüyüm ben
Her bahardan bir çiçek kopardým saçlarýna
Sensizliðe kanayan gecelere serpiþtirdim
Ne vakit çaldý düþlerim emanet geceleri
Zýlgýt olup yüreklerde inletilen
Hasretin türküsüyüm ben
Peþinden koþtuðum ateþ ne vakit yakar tenimi
Suskunluða adanmýþ benliðim yangýn yeri
Kelimeleri peþin peþin çaldýlar dilimden
Dalgalarýn köpüklerinde haykýrýlan
Sessizliðin türküsüyüm ben
Bedenimi öldürdüm geceden koyu þafak vaktinde
Aþka dair tüm melekleri sardým tenime
Savurdum Dünya denen mekanýn sinesine
Seven gönüllerin damarlarýna iþlenen
Aþkýn türküsüyüm ben
adem efiloðlu / bir garip ademoðlu