ýslanýr teninde sevda kuþlarý sen yaðmurun kýzý hiç acýttý mý tenini çise parmaklarýn üþüdü mü kiraz mevsiminde dalýndan göverirken içimde filizler hiç sürüldü mü badana baðrýna süpürüldü mü ilk heyecan kapýndan
ben gazele çalarken aþký inat hikayeleri yazdým sana dönecek limanlarda baðrýna döþedim dinamiti derya kuzularý yakamozlarda inci taneleri dizdim midyelere sensiz geçen asude gemilerde bekledim vuslata demirli fener akþamlarýnda
say ki öldüm sana baðlanan sýrat köprülerinde bir ilmek atamadan cellatça duvarlarý öptü tenim hadi kopardýn diyelim ömrümden papatyalar bir komutan edasýyla iþgal ettin senin için sana dair beslediðim çocuk gülüþlerini
baðlansa da yollarýn yabancý limanlara hiç olmazsa bir uðra beni gömdüðün yaþlý iskeleye bir gül býrak üstünden defalarca ezilen gazele kesmiþ sana küsmüþ baðrýma
04.05.2009
ben çoktan gömdüm bana ait olmayan yalancý aþklarý çoktan býraktým baþka limana demirli aþýklarý artýk ruhum özgür kirlenmeyecek gazel dökmeyecek kendi baðýnda
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ali Ekber Hırlak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.