Aþk,
Kýzarmýþ bir sac üstünde oturur,
Kardan adam misali,
Sanýrsýn yedi köyün aðasý.
Tutmuþ ahkam keser durur,
Yeri göðü yaratmýþ tanrý gibi.
Astýðý astýk güya.
Bir kýlýç elinde,
Vur birine vur öbürüne.
Yüreklere geçer hükmü,
Aðlatýr sýzlatýr.
Ýnim inim inletir.
Sanki her yürek esir.
Gün deðmeyen zindanlarda kök söktürür,
Veremlere düþürür öksürtür.
Yooo.
Her yaratýlanýn,
Var olunanýnda bir sabrý var.
Deðil cehennem azabý har,
Kopsa fýrtýnalar.
Taþýnda bir çatlama noktasý var.
Cana döküldüðünde tane tane acýlar,
Bir kedi ki aslaný boðar.
Kalmýþ ki;
Aþk ne çizer ne yazar.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.