Keþke hiç görmeseydim o güzel gözlerini Yürek böyle kýrýlmaz aþktan böyle korkmazdým Ýnsanlar umutlarla yaþarmýþ günlerini Acýlarla olsa da üzgün bitkin yaþardým
Aþkýmýn esinini ben Mecnun’dan almýþtým Yüreðim boþtu sensiz buna bende þaþardým Açýk kalacak elim bunu da biliyorum Diyemem kimselere yüreðimde saklarým
Karanlýkta bir ýþýk arayan sevdalýyým Aþký buldum sanmýþtým ne yazýk aldanmýþým Yalanmýþ tüm sözlerin kabuslarda yaþamým Bilmiyorum ben böyle sensiz nasýl yaþarým
Yine yalnýz çaresiz özlemim olmayacak Bin bir kabus içinde bu yaþam son bulacak Yýllar sensiz geçecek anýn býrakmayacak Yaþam boyu hep üzgün kalacak birisiyim Sosyal Medyada Paylaşın:
doganumitaksel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.