Kim bilir, Belki bir gün sarý yapraklarýnda Solacak dizeler Sayfalarýn, unutulacak; Birer birer çökecek Sanal sayfalarda yazdýklarým Ve Ve unutulacak, Unutulacak benim gibi.
Unutacak tüm sözcükler yazaný, Unutacak dizeler Beni bile, Senin gibi.
Oysa Anýlara veda ederken Gözyaþlarýmý göstermeyecektim, Ne yaptýn, Ne ettin de yudun gözyaþlarýnda beni, Oysa Öylece kalakalmak deðildi hakkým, Öylece, Öylece kalakaldým.
Þu an, Bir mekânda beklerken dostlarýmý, Kalem Tutunmak isterce elime; Yazmak neyse ne de, Ya okumak, Kimlerin diline? Oysa Sen oku derdim, Anlardýn kelime kelime.
Pýnar Ve güneþ Ne anlarsýn? Oysa Pýnar sularken topraklarýmý, Kurutan güneþe aþýðým sanýrsýn; Güneþ yakarken çýplak tenini, Bir þebnem düþsün diye yalvarýrsýn; Yunmak varken sularýnda pýnarýn, Ne iþin Gecelere doðmayan güneþle?
Yun pýnarýnda Sabahlarý olmayan gecelerde.
01.Mayýs.2009 19.05
Sosyal Medyada Paylaşın:
ahmet idrisoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.