bizler âþýk maþuk
þair mair deðiliz
fi tarihinden beri yalnýz
ve yanlýþtýr seçeneðimiz
salkým söðüdün koyu gölgesinde
eridiðimiz gündü
gölün aksinde görüp sevdiðimiz
kendi yüzümüz
kendi hüznümüzdü
anlatamaz meczup dilimiz
bir göl kenarýnda eridik biz
ve yeniden açtýk
nergis nergis
hâlâ aynalarý yakýyor
acýmasýz dudaðýn kor kýzýl
alevler bunun için sarýyor
her yanýmýz gülle muttasýl
belki ben de sevebilirim
bir þans daha ver diyeceksin
hayýr
önce bu hicaz faslý bitmeli
gün solarken
ten
erimeli
öptüðün aynada
sadece kendi dudaðýn var
ben salkým söðüdü
göl kenarýndayým
gözyaþlarýmý ödüyor bana
borçlu bulutlar
þimdi sana sarýl desem
gene darýl anlarsýn
yeniden açtýðýnda bir göl kenarýnda
ve bir buse gibi düþtüðünde yapraðýna
baharýn ilk þanslý çisemi
bulurum seni
kim ki nergis dururken
gönül verirse güle
sarýlýr müle
güller kendine yanar
bülbül aðlar
k e n d i n e
C.Çalýk
Resim:
i mg2.blogcu.com/images/r/e/n/renkligezegen/nergis_nergiz.jpg
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.