KAN ÇEKTİ TOPRAK ÇEKTİ

Ölürken güzelleþen ihtiyarým yanýnda
Ýki dað arasýndan batan nazlý bir güneþ gibi
Baþýmý yasladýðým an ne güzeldi baðrýna
Kan çekti toprak çekti dediler
Ellerinle baðladýn gözlerimi arkadan
Kan çekti toprak çekti
Papatyalar, kuzular, týrtýl konvoylarý
Yeþiller içindeydi senin de köyün
Ellerinle baðladýn gözlerimi arkadan
Aynýydý oynadýðýmýz oyunlar
Evlerimiz,
Ýlkokul ve mahallemiz.
Sen evin büyük kýzý, ablalarý hepsinin:
“Gelmem” demenle “Bekleme” ayrý þeyler
Ben evin büyük oðlu: Beklerim.
Beklerim “Gelmem” desen de seni
Senin de beni beklediðin gibi
Ýliklerime iþlemiþken o kuru soðuk
Aklýma seni getirmiþim, güzel yüzünü
Gideceðim dediðin memleketimizi
Beni sana kan çekti, toprak çekti
.......................................
Karþýlaþmak ikinci memlekette
Kadermiþ dediler nezd-i ilahide
Ýlk görüþte aþk, yazýlmýþ dediler
Habersiz yazýlmýþ uzak bir yýldýzda
Habersiz yazýlmýþ Levh-i Mahfuzda
........................................
Sen olmayýnca acýr, artar yalnýzlýðým
Yükümle kimsesizim aç ve susuz,
Kalýrým tek baþýma yollarda baþýboþ
Kervanýný kaybetmiþ bir mekkâre gibi…


Sosyal Medyada Paylaşın: