Tam,bin damla gözyaþý döktüm topraðýna, Kurutmadým mezarýnýn üstünde açmýþ gülleri, Halimi düþünme hep rahat uyu mezarýnda, Seni seven bir fani var hala dünyada.
Anýlarýmýz hala saklý ve saklý kalacak, Yerin her zaman ki gibi kalbim olacak, Gün geldiðinde gözler hayale dalacak, Ama sana olan sevðim hep yaþayacak.
Keþkelerle dolu dünyam,piþmanlýklarla Biliyorum yalnýz olacaðým yaþadýkça, Sensiz dünyam karanlýklarda ama Iþýk gibisin bana mezarda olsanda.
Sabretmeyi öðrendim,sabrým kalmasada, Aðlamayý býraktým,gözyaþým akmasada, Seni son gördüðüm gün geliyor aklýma, Aman ALLAH’IM bu nasýl bir yara?
Ne kan duruyor ne yara kapanýyor, Ýlk gün gibi herþey gözümde daha.
Þiir ve þarkýlarla yaþayacaksýn Ama gerçekte olamayacaksýn. Biliyorum ruhun benimle ama Kollarýmda yatýp uyuyamayacaksýn...
Son nefesinde göremedim seni, Kim bilir,bana ne söylerdin? Ölürken çýrpýnmýþsýn doktor söyledi, Tam Ceyhun,derken göçüp gitmiþsin.
Ceyhun Altunkaþ
Hasret bahçeme ektim bütün anýlarýný, Böyle olsa istemezdim inan yaþamayý. Sosyal Medyada Paylaşın:
ceyhunaltunkas Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.