Beceremedim işte...

Hüzne özendi gönlüm,
Baþýmý iki elimin arasýna alýp,
Yüklendim acýlarýmý;
Çýktým yola.
Terk ediliþlere uðradým önce,
Ýhanetlere, aldatmalara.
Sonra üþümelere, açlýklara.
Açmadýlar kapýyý.
Yetimliðe sýðýndým,
Çocukluk yoksulluðundan
Medet umdum.
Yüz vermediler.
Mutluluk bu ay da açýk verdi.
Evdeki hesap, cangülüme
Gönüldeki hesap, sevdiðime
Uymadý gitti.
Tam hüznün zamaný dedim.
Elinin tersiyle itti o beni.
Kýrk yýlýn baþý,
Özenmiþtim üzüntüye,
Oof çekmek istemiþtim oysa
Beceremedim iþte.
Ektiðim çiçekler, büyüyor
Bahara karþý içimden
Kahkaha atmak geliyor
Tam da düðün mevsimi
Zurna sesler kulaðýmý týrmalýyor
Ayaðým gidiyor
Kalkýp oynamak lâzým
Hüzünden fayda yok.

Sosyal Medyada Paylaşın: