Þ A K A Y I K
Yine geçti baharýn, tadýna varamadýn
Kýsacýk ömrün ama, her mevsim dilde adýn
En güzel günlerini, gönlümüzde yaþadýn
Her sene bu mevsimde, beklenensin Þakayýk
Gülünce gülden güzel, dudak pembesi rengin
Mis koksa da olamaz, Mayýs gülleri dengin
Papatya, lalelerle her yýl süren bu cengin
Gönlümdeki galibi, yine sensin Þakayýk
Þakayýk zamanýydý, tanýþtýrdým seninle
Küçücük avuçlarý, çiçeklendi teninle
Bana dönüp gülerken, goncalanmýþ beninle
Bilemedim güzele, o mu densin Þakayýk?
Her yýl burda beklesem, tomurcuktan topraða
Ondan koku kaldý mý, þu çiçeðe yapraða
Öpsem seni benzer mi, yari öpmüþ dudaða
Kaç bahar daha bu aþk, ertelensin Þakayýk?
erol baþçý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.