geceler yakar içimi kor karanlýk içinde daralýr yüreðim yine kendimle baþbaþayým nerdeyim,kimdeyim bilmiyorum yüzümü arýyorum aynalarda silik bir suilet yakalamaya çalýþýyorum hayalimi elim boþta yürek boþta ben ne arýyorum dünyada düþünüyorum ’’o halde varsýn’’ demiþ adamýn biri oda karanlýk günleri saymýyorum artýk yýrttým bütün takvimleri eski resmim vardý 1 tane onuda yýrtmýþým uyurken gülüyorum , aðlýyormuyum yoksa sadece bir hýrýltýmý çýkýyor boðazýmdan düðüm düðüm boðuk boðuk sevmiyorum bu sesi nefesimi özledim bir o yaný bir bu yaný turluyor bendeki bedenim anlam veremiyorum aðýrlýk yapýyor bende kurtulmak istiyorum ama kurtulamýyorum oda karanlýk her yer zifiri karanlýk bir ýþýk huzmesi görsem diye bakýnýyorum demek hala ümit var içimde yaþýyorum iþte!!
Sosyal Medyada Paylaşın:
ÇARDAKLI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.