O

sevdiðin her þeyden bir parçadýr o
ne bir eksik ne bir fazla

siyahýn beyaza vurulduðu andýr o
gözlerinin karanlýkta inatla ýþýða tutunduðu andýr o

dudaklarýnýn izini býraktýðýn bardaktýr o
hep kýrýlacak diye korkar durursun

ciðerlerine çektiðin taze toprak kokusudur o
hep yaðmur yaðsa diye bekler durursun

semanýn deryayla kucaklaþtýðý yerdir o
hep mavi kalsa diye umut eder durursun


eski bir kitabýn satýr aralarýdýr o
ne cildine aldanýr ne eksik sayfalarýna aldýrýrsýn


aþk aleminde harlanan ateþtir o
ne yandýðýný bilirsin ne söndüðünü

abýn üzerine düþen yansýmandýr o
çalkalanýr durursun seyreyledikçe

doðduðun an ölümüne çizilen yoldur o
yitinceye deðin sever durursun

sevdiðin her þeyden bir parçadýr o
ol sebepten hep böyle inkara durursun

Sosyal Medyada Paylaşın: