Kýrmýzý pamuk þeker Yiyemedim çocukken Ukte oldu içimde Þimdi hiç sebep yokken Varlýklý arkadaþlar Karþýmda yalanýrdý Beni ise sadece Fakirliðim anlardý Bir keresine, bir þeker Düþtü birinin elinden Suçlu benmiþim gibi Þimþek çaktý gözlerinden Düþünüp, duruyorum Sorular soruyorum : Acep bugün dünyada Kaç çocuk var, ben gibi ? Yýllar geçmiþ olsa da Sanki zaman dün gibi Nerede bir çocuk görsem Kýrmýzý pamuk þekerli Ýki damla gözyaþý, Kalbim iðne tekerli...!
Oktay ZERRÝN oktayzerrin.azbuz.com not:fotoðraf sitemdeki Rose&Gülce’den alýntýdýr.
Sosyal Medyada Paylaşın:
oktayzerrin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.