Þimdi sana kocaman yalnýzlýk hediye ediyorum. Telaþýnda kaybolacaðýn bir hayat býrakýyorum. Senin þehrine yaðmurlar yaðacak bugün Sensizliðimde aldýðým yollarda ýslanacaðým biliyorum. Bu bahar acýlarýmla tomurcuklanacak dallar. Sen sileceksin adýmý yüreðinden olmadan yarýnlar, Ama ben hiçbir zaman unutmayacaðým seni, Ýþte bak hayalini aldým yanýma düþlerimize gidiyorum. Bugün ölürsem yokluðunda o tahta evimizde yalnýz, Helvamýn soðumasýný beklemeden unutacaðýný hissediyorum. Hiçbir þeyim kalmadý sende, gölgem bile, Sen mutlu ol, ben bir çaresini elbet bulurum. Bu dünyada vuslatsýzým, beklerim seni mahþerde, Gözyaþlarýmdan kolye yaptým sana, boynunda dursun. Aþkýn hediyesi dersin, gösterirsin herkese, Artýk senin gerçekliðini beklemiyorum. Ýþaret koydum sen çýkarsýn diye ümitlendiðim köþelere, O yollardan bir daha geçmiyorum. Çünkü sen sevdamýn ýzdýrabý gibi gerçeksin gecelerimde, Olmayan sabahlarým gibi yoksun.
Bugün sana pembe bir defter aldým. Gerçi gazete kâðýdýyla kapladým yokluk yüzünden, Artýk benden de kurtuldun, mutluluk þiirleri yazarsýn. Bal damlar bensizliðinde o güzel þiirlerinden, Beni hissedemedin, sevemedin beni biliyorum. Bir sevdaya layýk bile deðilim ben, Bu çaba nedendir inan ben bile anlamýyorum. Ciðerimi yakýyor, azap veriyor sensizliðim, Anlamsýz vakitlerde ben sana susuyorum. Sönmüyor hasretinle yanan yüreðim. Sen beni duymuyorsun, anlamýyorsun. Rengine bürünüyor yine düþlerim, Ve ben susuyorum. Ve ben kör kütük sarhoþum bu gece, Sokak lambalarýnýn çaresizliðinde seni bekliyorum. Gelmeyeceðini bile bile... En iyisi sen bu gece al kalemi eline, Benim için bir þarký söyleyerek, Bir mutluluk þiiri yaz pembe defterine,
Þimdi nasýl bir þeyim ben gözlerinde, Cýlýz bir ýþýk mýyým gözbebeðinde duran, Yazýlan o güzel þiirlerde saklanýp, Bir mýsra mýyým insaný kalbinden vuran, Neyim ben Allah aþkýna bu dünyanda? Seni her þeyi bilerek canýndan fazla seven, Yýkayýp ruhunu aþkýn sularýnda, Ruhunun aynasýnda yalnýzlýðýný gören, Neyim ben o hüzünlü bakýþlarýnda? Anlamsýz bir ifade miyim þimdi? Neden bu kadar çok özlüyorum. Gün boyunca neden dilendim seni, Canýmý acýtan o kör olasý maziden, Mezara girmek vaktidir diri diri, Sen unutalý çok oldu beni dününden, Geleceðinde ise hayalim bile yoktu. Ben düþmüþtüm senin þiirlerinden, Acýlarým kadehlere doldu, Hüznün karýþtý, acýlarýmý yeniledi, Ayrýlýk çanlarý çalýyor. Yoldaþ kýldým sana melekleri, Ellerim senin için Allaha dua ile açýlýyor. Boþ ver güzelim sen beni, Bak þarkýlar bizi anlatýyor. Þiirler söylüyor ayrýlýk vaktinin geldiðini. Sustum ben sana bir ömür sevgili, Gölgemin üstüne basa basa, Mutluluklar dileyerek yürekten sana, Telaþýnda býrakýp yaþamlarý yalancý aþklarý, Saklayacaðýný bilerek ruhumu ruhunda, Kapatýp sensizliðe kara gözlerimi, Gidiyorum sevgili...
BAKÝ EVKARALI Sosyal Medyada Paylaşın:
bakican. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.