ARA -BUL ONU
Aradýðýn neyse gitme uzaða,
Dal kendi içine, dalda arabul.
Zanlara kapýlýp, düþme tuzaða,
Dal kendi içine, dalda arabul.
Rabbi bilmek için, sen arif olda,
Nefsin izini sür, yolsuz bir yolda,
Ne gökte, ne yerde, ne saðda solda,
Dal kendi içine, dalda arabul.
Gönül vadisine, bir yol açmadan,
Daðlar geçit vermez, “ben” i aþmadan,
Þu an ki fýrsatlar, henüz kaçmadan,
Dal kendi içine, dalda arabul.
Deðeri olmayan, taklidi terk et,
Saðlam ipe sarýl, imaný berk et,
Sen kimsin? Nesin? Aslýný dert et,
Dal kendi içine, dalda arabul.
Hatta ne istersen, dost mu? Düþman mý?
Cennet, cehennem mi? canan mý? Can mý?
Tanýmak, bilmek mi, ilim, irfan mý?
Dal kendi içine, dalda arabul.
Gereksiz yüklerin hamalý olma,
Þüpheler içinde, çýrpýnýp kalma,
Aklýný fikrini, yabana salma,
Dal kendi içine, dalda arabul.
Firar edip senden, sana kaçarak,
Gönül kapýsýný dosta açarak,
Kudret kandilini, aþkla yakarak,
Dal kendi içine, dalda arabul.
Aldatmasýn seni, rengin tonlarý,
Sararýp solacak, yokluk sonlarý,
Bir tek kaplayan var, cümle canlarý,
Dal kendi içine, dalda arabul.
Kurtulmak istersen þirki hafi den,
Lat, uzza, menat’ý, devir sahiden,
Ýbret al Resule, gelen vahi’den,
Dal kendi içine, dalda arabul.
Sünnetle, vaciple, farzla, kuranla,
Nefsinden yola çýk, kalp de tamamla,
Yaralým bu sözü eksiksiz anla,
Dal kendi içine, dalda arabul.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.