SUSTUKÇA

Bu susmalar hayra alamet deðil
Susmak, düþünmenin baþlangýcý
Mantýkla kolkola gezmez aþk, bilirim
Susmak, vazgeçmenin ilk adýmý
Nefes almak gibi, vazgeçilmezdir aþk, bilirim



Sustum



Sessizliðimizin neler anlattýðýný dinledim
Konuþmaný bekledim
Gözlerinle, yüreðinle, edanla seslenmeni...



Sustun



Bu susuþlar hayra alamet deðil
Bitiþin rengi var akþam kýzýllýðýnda
Yüreðime oturan heybetli dagsýn
Kaldýrýp atmak gelmiyor elimden
Oynatamýyorum seni yerinden

Ama sustum...
Ama sustun...

Bütün sevgi sözcükleri koca bir yalan
Hiç söylenmemiþe döner bir de bakmýþsýn
Aslonan, yüreðime oturan elem,
Ben hafif bir kum zerresiyim
Gönlünde esip duran çöl rüzgarlarýnda



Yapma ey sevgili!
Verdiðin ýzdýrap yetiþir
Ya zaman geçmeli usul usul yanýmdan
Ya gerçek sevgiliye dönmeli gece olmadan.

Basan karanlýkla gelen çýplak yalnýzlýk susmaz, bilirim
Dertleþir durmadan mehtap misali
Tek isteðim, susmayan konuþkan bir sevgili
Adý, yalnýzlýk olsa da
Her elemine razýyým
Yeter ki, kýraðý düþmüþ gönülevimde
Harlý fýrýnlar gibi, hiç sönmeden beklesin beni....


deryaxderya (29.04.2009)

Sosyal Medyada Paylaşın: