HEP SEN
Bir özleyiþ taþýrken yokluðunun ardýndan/
Bir þarký tutturmuþum hep seni söylüyorum/
Dudaklarým alev alev/
Daðlarýn tepelerin þu masmavi ufkundan bakarken/
Marmara denizin dalgalarýnda çýkar gelirsin diye/
Sevmek böyle güzelken bu ayrýlýk neden ki/
Kuþlara çiçeklere hep seni soruyorum/
Bir an olsun yüzünü görmek için inan ki/
Gönlümün bahçesinde hep seni arýyorum/
Haný görüþmek istedik ya/
Tarifine uyarken tuþlar bile sevgimize sanki kýskandý/
Hep nedenler görüþmemize engel oldu
Görüþelim diyorsun, ama görüþemiyoruz/
Hep kaçýþ ve mazeret yolunu seçiyorsun/
Ýnan seni çok seviyorum kýrmaya kýyamýyorum/
Her sabahýn þafaðýnda seni bekliyorum,ama yoksun/
Seni anýmsadýkça hep düþlere dalýyorum/
Þikayetin vardýr hep yorgunluktan çalýþmaktan/
Gel diyorum sana ,bir kuru ekmekte bize yeter/
Ýçim sýzlanýyor hep söyleyiþinden/
Sevginin anlamý iþte budur hep zora katlanmaktýr/
Bunlarý yazmanýn bir faydasý vardýr bilemem/
Sen bir keklik ben ise bir avcý/
Seni vurmaya kýyamadým/
Uçarak giderken,ardýndan döktüðüm gözyaþlarým kaldý.
Ne yazýk ki,seni yanýltanlar oldu/
Sebep olanlarýn içinde de bir ah ile vah kalsýn derim/
Umarým mutlu olacaksýn/
Unutulmasýn ama yine de dilerim mutlu olmaný/
Artýk günler geceler böyle aðýr geçmesin sevgilim/
Bakarak yollarýna ah bir gelsen diyorum/
Gönlüm benden uzakta baþka sevda geçmesin/
Uzakta olsan da inan hep içimdesin/
Gelmesen de sevgilim hep seni bekliyorum...
H.U
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.