Eðer bir gün kapýyý açýp, Ben geldim dersen. Ýçimdeki cenderede sýkýþýp, Kalan öfkem sana deðil, Bana patlayacak. Týrnaklarým etimi delik deðiþik, Etse de, kan içinde kalsa da avuçlarým. Sen hiçbir þey bilmeyeceksin. Yine gülümseyeceðim.
Yine özledim seni be kýz diyeceðim. Çünkü sen alfabenin son harfisin. Sen
Z ehri bade sunsan altýn kupayla, E llerinden içerim abý hayat suyu diye. Y okluðunu yaþamaktansa gün be gün N elere mal olursa olsun bu dünyada, E vvelinden sonrasýna kadar bir ömür. P aylaþacaðým yaþamý seninle doya,doya . , Sensizliðine kalmadý tahammülüm. Ýçimde kök salan bir çýnar gibisin. Neden uzaklardasýn neden?
Sen en güzelimsin sen, Söylemek isteyip de Söyleyemediðimsin,
Alfabenin son harfine_________ Bugün özlemiþtim seni
04-05-2008 Pazar Sosyal Medyada Paylaşın:
tugrulahmetpekel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.