BAŞIMI SECDEYE
Kaplýyor içimi manevi bir his,
Baþýmý secdeye koyduðum anda,
Çýkar bedenimden o nankör nefs,
Kalbimde bir sýzý duyduðum anda.
Ruhum þifa bulur ilahi nurla,
Hakký zikrederim her an onurla,
Yaksalar kalbimi ateþle korla,
Baþýmý secdeye koyduðum anda.
Yedi kat semaya yükselir sesim,
Kalbim söyler tükense de nefesim,
Dilimden düþmeyen birtek bir isim,
Baþýmý secdeye koyduðum anda.
Ruhum kanatlanýp gezer semayý,
Dolaþýr sýrayla güneþi ayý,
Uçup gider gözü görmez dünyayý,
Baþýmý secdeye koyduðum anda.
Gözüm kalmaz artýk dünya malýnda,
Ýlerlerim her an Onun yolunda,
Gönlüm kalmaz ne bugün ne yarýnda,
Baþýmý secdeye koyduðum anda.
Ýmtihaným geçsin baþarý ile,
Hayatým dönmesin bir avuç kül,e
Gönlüm benzer menekþeye sümbüle,
Baþýmý secdeye koyduðum anda.
1989 YOZGAT
Sosyal Medyada Paylaşın:
TÜRKİSTANLI ALİ KARACA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.