GÖNÜL-1
GÖNÜL-1
Ey gönül býrak baþka gönüller seni sevsin
Sen seversen karþýlýk bulamayabilirsin
Böyle olursa eðer hayattan silinirsin
Ölmezsin amma gönlüm, inan kafayý yersin
Her yüzüne gülene hemen koyverme
Kýrar umudunu, hemde boþ yere
Her olur olmazýn gülünü derme
Kahrolursun gönlüm, düþün bir kere
Aþkýný gizle sen, senden, kendinden
Aþk ki ibarettir bir kelimeden
Anladýn ki o da seviyor seni derinden
O zaman söz edersin ona derdinden
Öyle olmazsa gönlüm anlamaz seni
Eðer sevmiyorsa duymaz derdini
Yapayalnýz hissedersin kendini
Bir daha düzeltemezsin belini
Duy nasihatimi gönlüm, iyi kulak ver
Emin olmadan sevme aþký sen boþ ver
Mutlu yaþamayý sorarsan eðer
Karþýlýklý bir sevgi dünyaya deðer
Ýhsan POLAT 05.03.1991 Ýspir
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.