Benimsin

tut çýðlýklarýný, efkarýn yüksek daðlardan döner


çalgýn otlarý batar yüreðine unutmak istediðin resmin
gözleri olmayan bir yüzdesin...
siyahýn tesellisi
meyvasý olmayan bir aðaç
yapraklarýnda titreyen rüzgar gidiþlerin...
masanýn üstünde býraktýðýn hayali orkidelerin
sus pus...
puslu griye dönmüþ gündüz renklerin


mevsim tanýmayan bir dünyanýn kaybettiði iklimsin
alçaklarda süzülür gecelerin morluðu hazin
gece kuþlarýnýn çýðlýklarýnda akseden boþluðun derin

seher vakti yelkovanýn baþýnda dönersin
her bahar topraða düþen sevdanýn cemresisin
benimsin
benimsin

unut baþlangýçlarý, sadakatin þairliðinin mürekkebinde biter


kayýp kelimeleri arar yüreðine saplamak istediðin hançerin
sararmýþ her sayfasý ellerinin..
kayýp katili
eþgali olmayan bir hayalin
yarým kalan her sevdaya destan gidiþlerin...
aynanýn önünde býraktýðýn sadakat yeminlerin
ters yüz
yüzsüz anlara bulanýk sözlerin





deniz güneþ


Sosyal Medyada Paylaşın: