Bir gün bütün sabrý biter ve konuþabilir yeryüzü Bir gün bir fermâna uyarak Tersine akabilir bütün ýrmaklar Ateþe kayar yeryüzü Sallanýr toprak
Akýl aradan çekilsin diyerek Gözü kalbe çevirince Kaldýrýp baþýmýzý Aynalarda baþka þeyler görebiliriz Etrâfýmýzda içimizi karartan fotoðraflar
Dehþet bir sesle gafletten uyanýp Ýçimizin çalkantýlý sesiyle Hayrete dalarak Evimizin taraçasýna yuva yapmýþ bir güvercinin Hikmeti üzerinde durabiliriz
Araçlarýmýz yerde toprakla bütünleþiyor Ya avuçlarýmýz Kalbimizin antenleri Þimdi hangi sesleri getiriyor dünyamýza Nereye sýðýnabiliriz Biz maðrur baþýmýz çoðalmýþ suçlarýmýzla
Hangi daða sýrtýmýzý dayasak Üstümüzden bir silindir gibi geçer tûfan Ýþte bir ses derinlik yoklamasý
Ýþte gözümün önünde Bizimle yakýnlýk kuran ölümün cesur hamlesi El etek çekilmiþ bir dünyada Vaktini doldurmuþ bir ömrün Son fotoðraf karesi bizden geriye kalan
MUSTAFA ÖZÇELÝK Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Özçelik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.