Gözlerin hiç kupkuru oldu mu senin? Dudaðýnda çatlak, Boðazýnda hýçkýrýklar düðümlendi mi? Sonra uzaklara dalýp, gitmek geldi mi içinden? Sevgiline sarýlýp öylece kalmak, Bir daha ayrýlýk yaþamamak için, Ýçinden sessiz dualar ettin mi? Gözlerini yumduðunda, Rüyalarýnda ve hayallerinde... Yaþattýn mý hiç kimseyi. Delice sevdin mi sen sevgili... Saatlerce aðlayýp gözlerin kýzardýðýnda, Aynaya bakýp Aðlamak bana yakýþýyor dedin mi? Aðlamak yakýþýr mý insana sevgili? Ve yahutta aðlayan gözlere bakýp, Ýçinde buldun mu kendini? Sonra telefonlar gelir aklýma, Sen gelirsin... Telefonlar çalar, Ama sen deðilsin sevgili...
Ayþe CEYLAN 11.04.07*Ýst.
Sosyal Medyada Paylaşın:
ezgi dilan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.