Parmak uçlarýnýn sürümü kadar peçeteye
Yaðlý, portakallý
Bir balona nefesin kadar yaþam
Dokunmak kadar kýsa
Anlamak kadar derin kuytu koylarýnda...
Yosunlu taþlara güvenme
Akan nehirler seni de götürür
Tarihi mozaikler süstür,
Her karesinde neler gömülüdür...
Dokunmak anana, babana
Aðlamak omuzlarýnda kana kana
Kaybolmak, toplu iðne olmak
Bazen gerekir insanoðluna...
Sanma ki eskici satamaz seni
Sanma ki bileðici bileyleðemez
Törpücücü örseleyemez hüzünlerini
Geçen asude günlerini...
"Babam! seni çok özledim, ayak seslerini
Burun kanatlarýný oynatýþýný, gözlüðünün
Üstünden bakýþýný, bu evi ararsýn deyiþlerini
Son nefesinde bile, bana bebekmiþ gibi gülümsemelerini...
Ne çocuklarýma sen gibi dokundum
Ne de yaþamýn ucundan tuttum
Yaþam hep süpürge oldu elimde
Süpürdükçe, tozlarýnda boðuldum...
Hayat hep ýsýrdý çene çukurlarýmdan
Oysa hep sen saklýydýn,
Bilemedim dokununca diþ izleri kalanlardan
Yalnýzlýðým dut kurusu, pekmezi arayýþlarýmdan...
Sardunyalara, maydonozlara komut verdim
Her akþam üstü boynunu büksünler istedim
Senden sonra balkonum da hep fesleðen besledim
Kokusunda seni özledim, dilendim, babam! dedim!...
Gül incesi yapraklar düþürdüm göz kirpiklerime!
ayþe yayman
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.